, გამარჯობა მეგობრებო!
ამბავი ქართული დროშისა!
მადლობას ვუხდი ყველა იმ ადამიანს, ვინც მგულშამატკივრობდა, ვისაც ესმოდა არსი ჩემი ბრძოლის.
თუ აქამდე სიტყვებში-,, ჩემი სოფელი”, მხოლოდ ქვიტირს ვგულისხმობდი, სადაც დავიბადე და გავიზარდე, სკოლა დავამთავრე და ახლა ჩემი ოჯახი ცხოვრობს, ამიერიდან ჩემი სოფელი გახდა: მესხეთი,ქვიტირი, მუხიანი, ბროწეულა და უკანეთი ერთად!
ეს არ შეიცვლება! გახსოვთ? გიყვებოდით, ქართული დროშა რომ მთხოვა ამომრჩეველმა… ზუსტად იმ სოფელში მოვიგე, სადაც ეს დროშა ჩავიტანე და ავაფრიალეთ…
სადაც ხმის მისაცემად ხალხი უცხოეთიდან ჩამოვიდა, რათა მიშასთვის ერთი ხმა არ დაეკარგა!, დიახ, ეს უბანი მიხეილ სააკაშვილმა მოიგო და ამაში წვლილი თანაგუნდელებთან ერთად, მეც შევიტანე.
ჩვენ სწორება ამ დროშაზე გვქონდა, მესხეთლებო, სამუდამოდ ვალში ვარ თქვენთან! და რა მოხდა ჩემს სოფელში… სადაც ხმა მივეცი..
500 მოსული ამომრჩევლიდან, ხმა 158 მოქალაქემ მომცა, მაგრამ 45 ბათილი, ანუ დაზიანებული ბიულეტენია, და რასაც ნიშნავს ეს, მიხვდებით..
მერის ნაწილში 70 დაზიანებული ბიულეტენი, პარტიულ ნაწილში 65. ერთი ბიულეტენი ერთი ამომრჩევლის ხმას ნიშნავს.
მობილიზებული იყო უსაქმური, კრიალოსან ხელში დაჭერილი ბიჭები, მხოლოდ არჩევნების დღეს რომ იძინენ ფუნქციას, ფულსდახამებული, ფარისეველი და პროგრესის მოძულე ნაწილი.
ადამიანები, რომლებსაც მართლა არ უნდიხარ მხოლოდ იმიტომ, რომ მისნაირი არ ხარ, შენთან თავს თავისუფლად ვერ გრძნობს, არაფერს გამოელის და ურჩევნია ის, ვინც მცირე ხნით გამოკვებავს.
ეს ყვავილი არჩევნებზე წასვლის დროს ეზოში გადავიღე, მე აქ ვცხოვრობ, სადაც სილამაზეა და სინათლე , ხოლო ის ნაწილი, რომელიც გუშინ ყველაფერზე წავიდა, რომ ქართული ოცნებისთვის ხმები შეეგროვებინა, დარჩა ლაფოში, ტალახში.
მეორე ფოტო ჩემს სოფელში, ქვიტირის 45-ე უბნის შესასვლელია, სკოლის შესასვლელი, სადაც ნაგავს მიაქვს ყველაფერი… აქ ხართ, აქ, ამ ლაფოში!
არჩევნებზე საუბარი ჯერ არ დამიმთავრებია, გაგრძელება იქნება…
მათთვის დავწერ კიდევ, ვინც ვერ ხვდება, მე წავაგე თუ მათმა შვილებმა. ახლა, თვალწინ, ის ქართული დროშა მიდგას მაინც და მინდა ყველა ის ადამიანი დავიხსომო, ვისაც გულს უჩქარებს, სიამაყით ავსებს მისი ფრიალი…
გაგრძელება იქნება!”-წერს ერთადერთი ქალი კანდიდატი ია იაშვილი.
