ქუთაისელი ფოტოგრაფი, რომელმაც 23 წლის ასაკში გადაწყვიტა ქვეყანა დაეტოვებინა და უკეთესი მომავალის საძებნელად ევროპაში წასულიყო, თითქმის 2 თვეა ვარშავაში ცხოვრობს და თავის მრავალფეროვან შემოქმდებას სიახლეებით ავსებს.
GREEN GRAPHY – ასე იპოვით ქუთაისელ ამიკო ბერიძეს ინსტაგრამზე, რომელიც ევროპაში უკვე წარმატებით აკეთებს თავის საქმეს.
GREEN GRAPHY – მწვანე ფოტოგრაფია კი იმიტომ რომ, ეს არის სიცოცხლე და მუდმივი განვითარება.
ამიკო ბერიძე ერთადერთი ფოტოგრაფია, რომელიც ქუთაისში ყოფნისას ფოტო სერიებს ქმნიდა. როგორც თავად ამბობს დიდხნიანი მუშაობის შემდეგ მიხვდა რომ მისთვის ერთი ფოტო საკმარისი არ იყო, ამიტომ ამბების მოყოლა კადრებით დაიწყო.
„კამერა ინსტრუმენტია, რომელიც გვასწავლის როგორ დავინახოთ სამყარო კამერის გარეშე“
გაღვიძება ზებრაზე, ქალაქში მარტო დარჩენა, 1 800 წამით ადრე, დროში მოგზაურობა – ცხოვრება ფოტოებით და ფოტოებში, ასეთია ახალგაზრდა ბიჭის ყოველდღიურობა, რომელიც ამბებს ისე ვერ მოგვიყვებოდა რომ არ ყოფილიყო იდეები, ლოკაციები, მოდელები, რეკვიზიტები და ყოველ ჯერზე გასათვალიწინებელი დეტალები. ასე იქმნებოდა და იქმნება მისი ფოტოები.
მანამდე კი, სანამ მოდის, ქუჩისა და პორტრეტის ფოტოგრაფად ჩამოყალიბდებდა იყო გრძელი გზა, რომელიც ბავშვობიდან იწყება:
„13 წლის ვიყავი, როდესაც მუშაობა დავიწყე. ხელოსნებს ვეხმარებოდი მშენებლობაზე, რემონტზე, დემონტაჟზე. ფოტოგრაფია მიზიდავდა, მაგრამ მაშინ არც კამერა მქონდა და არც მისი შესაძენი თანხა.
წლების შემდეგ თანხის შეგროვება დავიწყე და პირველი კამერა canon 60D ვიყიდე, 300 ლარი გადავიხადე, მაშინ ეს ფული ძალიან ბევრი მეგონა. სწორედ მაშინ, პირველად დავიჭირე კამერა ხელში. პირველი გადაღებული კადრები სასიამოვნო და სასიხარულო იყო, ახლა როდესაც მათ ვხედავ მეღიმება. ვიღებდი თითქმის ყველას და ყველაფერს. ნათქვამია შენი პირველი 10 000 ფოტო ყველაზე ცუდიაო, ასე რომ
ბევრი დრო და მუშაობა სჭირდება ამ საქმეს, იმისთვის რომ კარგი ფოტოს შექმნა შეძლო.
დროთა განმავლობაში კი პოულობ იმ ერთ ჟანრს, სადაც თავს კომფორტულად და პროდუქტიულად გრძნობ“ – ამბობს ამიკო ბერიძე „მეგა ტვ“-თან საუბრისას.
როგორც ფოტოგრაფი გვიყვება ამ სფეროში მას ყველაზე დიდი მეგზურობა ოთო ჩახუნაშვილმა „Otography“-მ გაუწია.
„სრულიად შემთხვევით წავაწყდი ინტერნეტში, ახლა უკვე ჩემს მეგობარს, ოთო ჩახუნაშვილს და აღმოვაჩინე რომ მასაც ჩემნაირი კამერა ჰქონდა. ვთხოვე ესწავლებინა და მან თითქმის ყველაფერი მასწავლა, რაც იცოდა.
ფოტოს სჭირდება კარგი დამუშავება, მე კიდევ კომპიუტერი არ მქონდა მაგ დროს, და ისევ ოთოსთან მიწევდა ღამეების თენება იმ ფოტოების გამო, რომლებზეც ახლა მეღიმება.“
ამიკო ბერიძე შემოქმედი ადამიანისთვის ქუთაისში არსებულ სიძნელეებსა და ქვეყნიდან წასვლის გადაწყვეტილების მიღების შესახებ საუბრობს:
„ქუთაისში ნამუშევრების შექმნა თან მარტივია და თან საკმაოდ რთული, მაგრამ საქმე იმაშია, ეს ნამუშევრები რასაც ამბობს, დაფასდება თუ არა. ახლა სიახლის დროა. ამიტომ ვარ ვარშავაში. დარწმუნებული ვარ აქ მოვიპოვებ სიახლეებს თუ არადა მე თვითონვე შევქმნი მათ.”
„ქუთაისში ნამუშევრების შექმნა თან მარტივია და თან საკმაოდ რთული, მაგრამ საქმე იმაშია, ეს ნამუშევრები რასაც ამბობს, დაფასდება თუ არა. ახლა სიახლის დროა. ამიტომ ვარ ვარშავაში. დარწმუნებული ვარ აქ მოვიპოვებ სიახლეებს თუ არადა მე თვითონვე შევქმნი მათ.”როგორც ახალგაზრდა ფოტოგრაფი „მეგა ტვ“-თან საუბრისას აღნიშვას, საქმე რაც არ უნდა რთული იყოს, თუ გიყვარს და მთელი გულით აკეთებ ის რთული არასდროს იქნება. მისივე თქმით საქართველოში ფოტოგრაფიას ყველაზე მეტად სიახლეები აკლია:
„ყველა ცდილობს რაღაც გაიმეოროს, სიახლე არავის უნდა. თუმცა, რეალურად, სადაც სიახლეს არ ქმნი იქ განვითარება არ არის. მე ყოველთვის იმას ვაკეთებ, რისი გაკეთებაც არ შემიძლია, ასე ვსწავლობ მას. მაგალითად საქართველოში ვეცადე რაღაც სიახლე შემექმნა, მგონი გამომივიდა კიდეც, მაგრამ დასკვნა მაინც ის არის რომ, ახლა სხვა ქვეყნიდან ვპასუხობ კითხვებს, ესე იგი,
თუ გინდა განვითარდე, წინსვლა უნდა განაგრძო, რაც გულისხმობს ქვეყნიდან წასვლას, სამწუხაროდ.“
https://www.instagram.com/p/B40nP_YlIow/?igshid=1fcwrlau17dee
უკვე ორი თვეა რაც ამიკო ბერიძე ვარშავაში სხვადასხვა კომპანიასთან და სააგენტოსთან თანამშრომლობს. როგორც თავად ამბობს უცხო ქვეყანაში ეს მისთვის იდეალური დასაწყისია:
„უბრალოდ რაღაცის კეთება არ კმარა. უნდა იცოდე რას და რისთვის აკეთებ. აქ რთული ის არის რომ ყველაფერს ნულიდან იწყებ. რასაც წლების განმავლობაში მივაღწიე საქართველოში, დარჩა საქართველოში. ახლა ვარ უცხო ქვეყანაში, სადაც არავინ მიცნობს, მაგრამ საკმაოდ წარმატებით ავიღე სტარტი და ვთანამშრომლობ სამოდელო სააგენტოსთან, სალონებთან და სხვადასხვა ცნობილ მოდელთან. საქართველოსგან განსხვავებით აქ ყველა და ყველაფერი ხელს გიწყობს რომ განვითარდე და შენი საქმე აკეთო. ახლა ბოლოს გადავიღეთ საკმაოდ ცნობილი, მოგზაური მოდელი, რომელსაც ინსტაგრამზე 138 000 გამომწერი ჰყავს, რაც საკმაოდ ბევრია.“
https://www.instagram.com/p/B4lOncnBKuQ/?igshid=x4xr96npuowu
https://www.instagram.com/p/B5K0W-onNH5/?igshid=1gd8wvp7sk27w
ხშირად თხოვენ დაასახელოს მისი რჩეული ფოტო, თუმცა მისი პასუხი ყოველ ჯერზე უცვლელია:
„არ გამაჩნია ფოტო, რომელსაც გამოვარჩევ და ვფიქრობ, რომ ეს ძალიან კარგია, რადგან ვქმნი რომ გავაცოცხლო, ჯერ ბევრი დრო მაქვს, ბევრი ხვალ.“
და სწორედ, ეს ხვალ არის ის, რასაც ის საქართველოს ჰპირდება. როგორც ამიკო ბერიძე “მეგა ტვ”-თან საუბრისას ამბობს მიუხედავად ევროპული წარმატებებისა ის არ აპირებს თავისი სამშობლოს მიტოვებას ან დავიწყებას. მას მალე ვიხილავთ თავის მშობლიურ ქალაქში, სადაც კვლავ გააცოცხლებს აწმყოს კადრებს მომავლისთვის.
