,,მიჭირს საკუთარ თავს პოეტი ვუწოდო, საამისოდ, ერთი წიგნი მაინც უნდა გამოსცეო”- მითხრა ერთხელ, თამარმა. არადა, ყოველთვის გარინდული ვუსმენდი, ან ერთი ამოსუნთქვით მინდოდა წამეკითხა.  ყოველი პწკარი – ღრმა და სავსე. აქ იყო გაცხადებული  ბევრი სიმართლე, სისადავე, სიდიადე, ცოდნა და რითმაში გაბნეული ნიჭი. თამარ,  ისევ აქ ხარ, შენი სურნელი ისევ იგრძნობა, შენი სტრიქონები კედლიდან კედელზე გადადის, შენი … ვრცლად ,,ჰო, კარგი… “-ლექსი, რომელიც თამარმა 15 ოქტომბერს დაწერა